Het lijkt erop dat 2025 het jaar is van nog méér duo’s, want MALVIN MOSKALEZ & STEVEN DE BRUYN waren samen al de volgende gasten in de Living Room van Rootstime. Op zich niets “nieuws”, want in 2023 stonden ze al als “te goed bewaard geheim” geafficheerd tijdens BLUES PEER. Ze waren voor mij toen “de” ontdekking, want -sorry!- de (de man achter) artiest MALVIN MOSKALEZ aka Nico Goethals (°Gent, 1973) was me toen, buiten zijn naam, vrij onbekend. Hij werd zo’n 20 jaar geleden met zijn motorfiets aangereden door een dronken chauffeur, en verloor daarbij een onderbeen. Een lange revalidatie en vele dagen en nachten van vaak niet te dragen pijn volgden. Maar ze zorgden er wel voor dat Malvin de weg naar de muziek terugvond. Hij begon songs te schrijven en opnieuw op te treden. In één van de Gentse cafés liep hij toen STEVEN de BRUYN tegen het lijf. De twee vonden elkaar en einde 2022 volgde er de geweldige en ontroerende debuutplaat, ‘For the Beauty Kept Inside’. Ze werd gerecenseerd als “pal in de roos”, met de zo nodige gevolgen.

Om volledig te zijn, de “verhalen” van beiden. Malvin Moskalez: "Mijn ene grootmoeder, Malvina Tweckhuizen, hield café in Gent. Het was een volkscafé, waar mensen kwamen voor een gesprek, een goed glas en plezier. Dat staat in schril contrast het leven van de moeder aan mijn moeders kant, Tatiana Moskalez, een Russisch-Oekraïense die na een hard leven, na twee wereldoorlogen, in België belandde. Plezier en pijn, het zijn twee dingen die ook in mij schuilen. De naam Malvin Moskalez is een eerbetoon aan mijn roots, aan twee vrouwen zonder wie ik hier nu niet zou zijn…". Zijn nieuwe album ‘Not Today’ verscheen in januari. Moskalez treedt ook op als trio, met broer Tom op gitaar en bas en Laurens Smagghe op drums.

Ik schreef het eerder al eens, om harpist te zijn helpt het in ons landje als je Steven heet… Toen Steven De bruyn (°Zolder, 1968) harmonica begon te spelen eind eighties, droomde hij er een beetje van dat dat kleine instrument zijn paspoort tot de wereld zou worden. Sindsdien heeft hij die droom geleefd en inmiddels al concerten gespeeld in 4 verschillende continenten. "Never believe in a standing ovation" was een levensadvies van Toots Thielemans (°1922†2016) dat jaren bleef nazinderen bij Steven. Dat je het publiek elke avond opnieuw voor je moet winnen, ondanks alle accolades. Zelfs al speelde je 7 jaar bij El Fish, een van Belgisch beste rootsbands ooit, of 15 jaar bij The Rhythm Junks, een van de meest gewaagde groepen van de Lage Landen…

Vanavond was dit in de Living Room van Rootstime voor mij een avond onder géén beding “te missen”, want naar deze Malvin Moskalez luisteren is gelijk aan: geraakt worden en genieten én, met de saus van Steven er rijkelijk bovenop, om van te smikkelen. Het werd een optreden waarbij de setlist bestond uit enkel nummers uit beide albums van Nico aka Malvin, waar -zo vertelde hij voor zijn optreden ons- alles draait rond erg persoonlijke verhalen, vaak met liefde als thema én die meestal niet de prettigste zijn. Na een korte instrumentale akoestische gitaar intro volgden al drie nummers uit zijn 2022-album. Het is zijn debuutalbum met de prachtige hoesfoto, die gemaakt is door niemand minder dan de Belgische top fotograaf -meester in zwart-wit- Stephan Vanfleteren. Zijn portretten kenmerken zich door een authentieke fotografische stijl en beeldtaal. Haal m.a.w. dus snel ‘FOR the BEAUTY KEPT INSIDE’ (2022) én een Vanfleteren in huis! Over welke nummers het gaat, kan je vinden in de setlist. Zo is “Ghosts” een nummer waarin Malvin de kwelgeesten bevecht, die in zijn hoofd een veilig onderkomen vonden. Hij gaat hier een dialoog met zichzelf aan, waarbij in de verte het hoopgevoel hem aanstaart om geruisloos toe te slaan. Over het prachtige, donkere en passionele “I’m On Fire” blaast Steven zijn handtekening, dat erg filmisch klinkt. Het gedreven “Butterfly” is een verknipte poging om het leven weer op de rails te krijgen, maar in “Broken” bezwijkt Malvin weer in ellende als twee gebroken harten elkaar treffen en er niet in slagen om er samen wat van te maken.

Uit zijn meest recente album (dat veelzijdiger en lichtvoetiger is), ‘NOT TODAY’ (2025) sprokkelde Malvin o.a. “Fear is Like an Ocean”, “No Easy Way Out”, “The Death in the Alley” en de titelsong. Het nummer, dat drijft op het ritme van een trage wals, gaat over de gemiste kans en geloof in de ware liefde, die alsnog net niet “dat” blijkt te zijn. Steven weet ook in de afsluiter van de avond aan Malvin’s passie schitterend een frêle melancholische ondertoon toe te voegen. Het toetje?, dat heette “Keep on Movin’”. Wijze woorden na een bijzonder deugddoende avond!

“Moskalez & De bruyn = getroffen worden en bekomen…”

Eric Schuurmans

Setlist / Refs: set1: Alone* – Ghosts* – She Said* – Fear is Like an Ocean** – All My Life** – Butterfly* – No Easy Way Out** – set2: The Shores* - Broken* – It Might Come Back** – The Death in the Alley** – To Wild Flowers* - I’m on Fire* - Not Today** – encore – Keep on Movin’ > Discografiën: Malvin Moskalez: Not Today**, ft. Steven De bruyn [2025] | For the Beauty Kept Inside*, ft. Steven De bruyn [2022]